Gran Conca | |
---|---|
Situación | |
País | Estaos Xuníos |
Estaos | California (es) |
Tipu | fondigonada |
Coordenaes | 36°36′N 118°18′W / 36.6°N 118.3°O |
Datos | |
Puntu más altu | Monte Whitney |
La Gran Conca (n'inglés, Great Basin) ye la mayor conca hidrográfica endorreica (esto ye, que nun desagua nel mar) contigua d'América del Norte. Abarca, n'Estaos Xuníos, cuasi tol territoriu de Nevada y la mayoría del d'Utah, ya inclúi partes de los territorios de California, Idaho, Oregón y Wyoming, y parte de les tierres del estáu mexicanu de Baxa California. Tien dos rasgos peculiares: el so clima, áridu, y la so topografía, del tipu conca y cordal, na que s'alternen fileres paraleles de cordales y valles fluviales, que permite topar nesta conca el puntu más baxu del territoriu norteamericanu (conca de Badwater, nel Valle de la Muerte, col puntu más fonderu a 86 m perbaxu del nivel del mar) y, a menos de 150 km de distancia, el puntu más altu del territoriu continental estauxunidense: la cima del monte Whitney (4.421 m). Esta conca abarca estremaes divisiones fisiográfiques, biomes, ecorrexones y desiertos.